Πολλές φορές οι συνθέσεις ξεπερνούσαν τα συμβατικά πλαίσια του παραλληλόγραμμου της μετόπης της πρόσοψης και τα μοτίβα έφταναν μέχρι το έδαφος. Επενδύοντας κυρίως τις εξωτερικές επιφάνειες των παραστάδων και κιόνων της εισόδου, βασικά του κεντρικού ή των πλαϊνών, η δύο διαστάσεων εικόνα της πρόσοψης μεταμορφωνόταν σε μια έκτυπη ζωγραφική βάθους. Δημιουργείτο έτσι μια τρισδιάστατη ψευδαίσθηση που επηρέαζε αντίστοιχα το κοινό για το έργο. Η εντύπωση που προκαλούσαν οι συνθέσεις με τα ντεκουπέ προσκαλούσε τον περαστικό στη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας…
